Tesoro Durandal Ultimate – test najbogatszej wersji klawiatury

Funkcjonowanie.

Zacznijmy może od przycisków multimedialnych. Jest ich 6 i służą do obsługi audio. Ale jakie było moje zaskoczenie, gdy okazało się, że po wciśniecie „play” jedynym słusznym odtwarzaczem uruchamianym przez klawiaturę jest WMP. Niestety dedykowane do klawiatury oprogramowanie nie umożliwia edycji tego ustawienia.

A skoro o oprogramowaniu mowa, to nie należy ono do zbyt rozbudowanych. Umożliwia zmianę profili, można tego dokonać również z poziomu klawiszy funkcyjnych, oraz umożliwia przypisywanie do 10 makr, które można wybierać z predefiniowanych list lub też tworzyć samemu. Wszystkie ustawienia przechowywane są w pamięci klawiatury.

Do dyspozycji mamy 128 kb pamięci. Testowany egzemplarz wyposażony w czarne przełączniki skierowany jest głównie do graczy i w tym zastosowaniu sprawdza się idealnie. Na plus konstrukcji zaliczyć należy również funkcję Full NKRO dzięki, której grający może wciskać dowolną ilość klawiszy nie ograniczając się jedynie do sekcji WSAD. W przypadku pisania klawiatura nie sprawdza się już tak dobrze. Za ten stan rzeczy również odpowiadają zastosowane przełączniki . Niejednokrotnie zdarzyło mi się, że przy próbie „cichego” pisania kilkukrotnie wciskałem klawisze. Jeśli zaś chodzi o klawisze to „współpracuje” się z nimi przyjemnie, stawiają właściwy opór lecz są głośne.

Dołączona do klawiatury podpórka pod nadgarstki wydaje się być nieco za krótka, przez co dłonie podczas użytkowania spoczywają na krawędzi podpórka/blat. Po dłuższym posiedzeniu może
to powodować dyskomfort.

Baner zgody na pliki cookie od Real Cookie Banner